ای خواجه که بسیار خوری چون تو کم است بطنت چو دهل ز پای تا سرورم است در سیری از گرسنگی می نالد هر آرغ تو نالهٔ درد شکم است جویای تبریزی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۲۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/103079