کی شود سرو من آگه ز دل افکاری چند تا چو گل در ته پا نشکندش خاری چند چون گل از پرده برون آی و مبین لاله صفت خانه آتش زده سوخته زاری چند ایکه با همنفسان روز و شبی میخواره نفسی نیز بر آور به جگر خواری چند روز و شب قصد رقیبان تو آزار دل است بجز این هیچ ندانند دل آزاری چند یار آن باش که باری ز دلی بردارد نه کسی کو بدل ریش نهد باری چند اهلی از دوست طلب کام نه از اهل ورع مطلب فیض دل از صورت دیواری چند اهلی شیرازی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۷۳۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/103900