مهرم چو میکشد مکش از شیوه های جور آنرا که تاب لطف نباشد چه جای جور صاحب هوس گدایی لطف از تو میکند صاحب نظر ز شوق تو باشد گدای جور کافر دلم نگشت مسلمان به شصت سال با آنکه میکشد ز بتان منتهای جور نقد وفا بخاک ره افتد ز دست غیر با گنج عشق اگر نبود اژدهای جور اهلی اگرچه مهر و وفا از بتان خوش است جان میرسد بکعبه شوق از صفای جور اهلی شیرازی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۸۲۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/103989