ای همچو گل شکفته و از گل شکفته تر تا کی نهفته باشی و از من نهفته تر بیدارتر ز دولت حسن تو چشم من وز بخت من دو نرگس مست تو خفته تر چندانکه سعی بیش کنم هست پیش تو ناگفته بر حدیث من و نا شقته تر فریاد ازین ستم که ز غارتگر غمم شد خانه رفته و دلم از خانه رفته تر اهلی بگوش یار رسان این سخن که هست از در سفته گوهر نظم تو سفته تر اهلی شیرازی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۸۲۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/103991