میزدی تیری به غیر و بر جگر خوردم زرشک میل قتل دیگری کردی و من مردم زرشک با همه شوقی که دارم دی چه بودی با رقیب دیدن روی ترا طاقت نیاوردم زرشک گفتم از آزار دشمن شادمان گردد دلم لیک چون آزار او کردی خود آزاردم زرشک با وجود آنکه جان داد از دعای من رقیب چون گذشتی از پی تابوت او مردم زرشک تا ببینم دامن وصلت بدست دیگران همچو اهلی سر بجیب نیستی بردم زرشک اهلی شیرازی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۹۲۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/104089