یاد من کردی من از بخت این زیادت یافتم تا چه نیکی کرده بودم کاین سعادت یافتم یکسخن گفتی و صد امید پیدا شد مرا کز نسیم این سخن بوی ارادت یافتم ناله من کرد گویا این که پرسیدی زمن کز تو این پرسش خلاف رسم و عادت یافتم گر سجودت میکنم محراب ابرو خم مکن زانکه من این بت پرستی از عبادت یافتم گر چه اهلی آنلب شیرین چو فرهادم بکشت تلخیی بردم ولی شهد شهادت یافتم اهلی شیرازی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۹۸۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/104145