ظن مبر کز دود دل پیشت شکایت میکنم با تو از بیداد بخت خو حکایت میکنم من که باشم؟ کارزو باشد بپا بوست مرا از سگانت التماس این عنایت میکنم نامت از غیرت نگویم لیک مقصودم تویی قصه شیرین اگر گاهی روایت میکنم گر چه قصد جان من دارد سگت با اینهمه ترک جان میگیرم و او را حمایت میکنم کعبه مقصود را اهلی نهان کردن ز خلق غایت جهل است و من سعیی بغایت میکنم اهلی شیرازی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۰۰۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/104168