گر نه کافر بچه یی آتش دل تیز مکن کعبه بر هم مزن آتشکده انگیز مکن مرهم ریش دلم کز سخن تلخ کنی باری از خنده پنهان نمک آمیز مکن ایکه در گلشن حسنی و جوانی سرمست تکیه بر نازکی سبزه نوخیز مکن خون من هم ز دل و دیده من باز طلب پرسش قتلم از آن غمزه خونریز مکن یا بنه دل بگرفتاری و محنت اهلی یا نظر در سر آن زلف دلاویز مکن اهلی شیرازی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۱۴۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/104302