ای چرخ پی مجلس او ز آب و گل من جامی کن و بنویس بر آن حال دل من گر دانه غم کاری و گر تخم ملامت جز سبزه مهرت ندهد ز آب و گل من من بنده این داغ غلامی که تو گویی برنامه آزادی ات اینک سجل من بیم است که آید پری از شوق و بسوزد پروانه صفت بر سر شمع چگل من یک عاشق بیدل نتوان یافت چو اهلی کش دل نبود جانب پیمان گسل من اهلی شیرازی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۱۵۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/104312