ایدل به غم بساز و وصالش طلب مکن ترک مراد خود کن و ترک ادب مکن ساقی بیا که خواب شب واپسین بس است هشدار و روز عیش به بیهوده شب مکن زین آه پر شرر که بر افلاک میرود آتش اگر ز چرخ ببارد عجب مکن در بزم غم بمستی و محنت دلا بساز آلوده خویش را بشراب طرب مکن اهلی مراد خویش ز رندان دیر خواه از زاهدان صومعه همت طلب مکن اهلی شیرازی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۱۸۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/104348