پیش تو هر که هست چو صورت خموش به عیسی نفس تویی دگران چشم و گوش به خواهد سبوی جسم چو سنگ اجل شکست پس این سبو سفال سگ میفروش به گر می چنان خوری که نگویند زهر باد گر زهر میخوری بحقیقت ز نوش به طوفان آب دیده جهان میکند خراب گر دیک دل ز گریه نیارم بجوش به اهلی ز وصف لاله رخان لب چه بسته یی بلبل بهر صفت که بود در خروش به اهلی شیرازی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۲۶۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/104426