درویش که از تلخی کام است جگر ریش خرما چو بکامش برسد حب نبات است لب تشنه چو در ورطه مرگ از عطش افتاد آبی که ز مرگش برهاند آب حیات است اهلی شیرازی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۲۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/104658