دلا، گر گنج میجویی گدای مرد معنی شود بصورت گر چه از خلق جهان درویش تر باشد ببر از اهل صورت زانکه ناکس مار رنگین است ملامت بیش باشد هر که با او بیش تر باشد چو شاخ گل بهنگام تواضع بر زمین افتاد چو خار آنگه که کار افتد سراسر نیشتر باشد اهلی شیرازی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۳۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/104674