فغان من همه از دست توسن نفس است که خام و سرکش و بدخوی و بدلجام بود بشصت سال ریاضت که دید دید در ره عشق نگشت رام و نخواهد شدن کدام بود چو عود خام کسی را که خامی از ازلست هزار سال بسوزد هنوز خام بود اهلی شیرازی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۶۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/104704