در مستی اگر کسی نکویا نه نکوست از می نبود نیک و بد از عادت و خوست می آتش محض است و چون آتش افروخت در هر چه فتد همان دهد بو که دروست اهلی شیرازی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۵۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/104862