خورشید مرا بنیکبختان نگه است بخش من از او چو سایه بخت سیه است خورشید و شان سزای اوج شرفند گر ذره بآسمان رود خاک ره است اهلی شیرازی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۸۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/104893