هر تازه خطی که بهر زو با تو یکیست دیویست بمعنی و بصورت ملکی است این سبزه خط که خوانیش مهر گیا فردانگری که این چه خار و خسکی است اهلی شیرازی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۱۳۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/104944