تا کی نگرم بدیده روشن خویش همچون مژه خار فتنه بر دامن خویش خون گریم از آن هوس که بینم باری گلهای طرب شکفته پیرامن خویش اهلی شیرازی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۴۳۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/105242