قصه ای نو رسید از اسرار: «لیس فی الدار غیرکم دیار» عقل در مدعای دارا گیر عشق بر مقتضای دار و مدار بسط بحر حیات باسط بود که گشادند مشرکان زنار دار را چون بدید گفت حسین: «لیس فی الدار غیره دیار» چند از افسانهای نو و کهن؟ پیش ما این سخن میار و می آر نیست ممکن وجود کافر و کفر بی تجلی قاهر و قهار بی تجلی جلوه های علیم دل و جان نیست واقف اسرار بی بلا راه عشق ممکن نیست گنج با ماردان و گل با خار قاسمی، سر مگو بنا اهلان که ندارند تاب این گفتار قاسم انوار : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۳۷۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/108445