سوی می خانه میکشی دستم عاشق و مفلس و تهی دستم شهره کردی مرا بهر دو جهان بزمانی که با تو بنشستم من چه گویم؟ که در دیار غمت عاشقم، صادقم، ز خود رستم هرچه دارم فدای راه شماست ماه در سی و ماهی در شستم نفروشم بملک هر دو جهان یوسفی راکه من خریدستم پیش دیدار یار مهرافروز جان ببازم که نیک سرمستم قاسمی گشت فانی اندر راه فانی مطلقم، اگر هستم قاسم انوار : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۴۳۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/108501