بسودایت سرشت آب و گل من بدیدار تو حل شد مشکل من من از آیات مجدم، کس نداند چه معنی خواهد از من قایل من؟ عنایت های بی علت مدد شد بسامان آمد احوال دل من ز رویت پرتوی بر جانم افتاد بدیدار تو حل شد مشکل من طلب کردم بسی، تا گشت روشن بفیض حق ز اشک سایل من پس از من در هوات، ای سر و سیراب گل سوری برآید از گل من بهر جانب که جویی قاسمی را بکوی عشق یابی منزل من قاسم انوار : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۵۴۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/108614