تنگ غم تو خانه دل از هوا پر است لب از ترانه خالی و گوش از نوا پر است در دام شکوه ناله شکستن چه لازم است دنیا فراخ و سلسله بسیار و جا پر است از خاطرش اراده نظاره برده ایم آیینه داغ شو که دل او ز ما پر است جوش بهار گردش چشم سیاه کیست صد شیشه گشت خالی و جام هوا پر است بی خون من بهار ستم گل نمی کند پیمانه ام ز شبنم باغ وفا پر است اسیر شهرستانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۷۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/109084