دلیل بادیه دیوانگی بس است مرا همین نشانه فرزانگی بس است مرا ز خویشتن به دیار جنون گریزانم که آشنایی بیگانگی بس است مرا کجاست غم که کشد رخت من به کوی جنون به عقل نسبت همخانگی بس است مرا اسیر شهرستانی : دیوان اشعار : غزلیات ناتمام : شمارهٔ ۱۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/109800