گاهی از نگه به رخم خنده می کند چندانکه بیش می کشدم زنده می کند نام خدا به خویش ببالید باغها او را قبای گل چه برازنده می کند اسیر شهرستانی : دیوان اشعار : غزلیات ناتمام : شمارهٔ ۲۷۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/110053