باز بر درگهت ای مایه ی ناز آمده ام خشمگین رفته بصد عجز و نیاز آمده ام رفتن از رشک رقیب آمدن از غایت شوق بارها رفته ام از آن در و باز آمده ام کرده ام طی به امید ره شوقت رحمی که از آن مرحله ی دور و دراز آمده ام در عیارم نتوان گفت که مانده است غشی بس که در بوته ی حرمان به گداز آمده ام این هم از شعبده ی او که درین کو به پناه از جفای فلک شعبده باز آمده ام گرنه بیگانه شماریم چرا در نظرت آشنا ای بت بیگانه نواز آمده ام بلبل آسا دگر از این غزل تازه (سحاب) در گلستان سخن نغمه طراز آمده ام سحاب اصفهانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۲۵۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/112202