به زیر تیغ از بس جان خود قابل نمی بینم ز شرم جان ناقابل سوی قاتل نمی بینم کسی را کزوی آسان است کام دل نمی بینم ولی چون کار این دل کار کس مشکل نمی بینم تو را با اینکه می بینم به خون خلق مستعجل به خون خویشتن خویش مستعجل نمی بینم به چشم عقل جز دیوانگان وادی عشقت چو بینم هیچ کس را در جهان عاقل نمی بینم نیفشاند به جز تخم وفا در کشت زار دل ولی زین کشت جز بی حاصلی حاصل نمی بینم دل از یاری او هر کس که بینم کنده و کس را به غیر از خود درین اندیشه ی باطل نمی بینم دلیل بی وفائیهای یار بی وفا این بس که او را هیچ با اهل وفا مایل نمی بینم تو را یا رب سرشته دست قدرت از چه آب و گل که جز بی مهریت نقصی در آب و گل نمی بینم دل غمگین (سحاب)و جز می صافی دگر چیزی کزین آئینه زنگ غم کند زایل نمی بینم سحاب اصفهانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۲۵۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/112207