ای بر دل من مهر تو هر لحظه ز یادت یکبار نظر کن به من از روی ارادت یک لحظه مرا یاد نکردی ز سر لطف شرم از من بیچاره ی دلسوخته بادت آن کس که مرا از تو به ناکام جدا کرد وقت شدنش یاد مماناد شهادت چشمش به تو روشن شد و خاطر به تو خرّم دوران چو تو را دید به هنگام ولادت در روی دل افروز تو چون آینه پیداست الطاف خداوندی و آثار سعادت رنجور فراقست دل از روی تلطّف دریاب دل خسته ی ما را به عیادت از دست بشد جان جهان در غمت و نیست امکان که کند باز دل از مهر تو عادت جهان ملک خاتون : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۷۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/112526