شراب هجر تو بسیار خوردم هنوز از مستیم در سر خمارست به وصلم یک زمان بنواز یارا که ما را با غم عشق تو کارست مکن زین بیش بر من جور و خواری که جان من ز هجران تو زارست بجز نیکی نماند در جهان هیچ تو نیکی کن که نیکی یادگارست نظر بر حسن سیرت هست ما را به صورتهای بی معنی چه کارست جهان ملک خاتون : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۶۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/112613