هزار یار نوت گر ندیم خواهد بود نه چون محبّت یار قدیم خواهد بود رسید مژده به گوش دلم ز باد صبا که بر من آن دل مسکین رحیم خواهد بود اگر نه لطف تو فریاد ما رسد جانا رخی زرینم و اشکی چو سیم خواهد بود دلم ز درد فراقت به جان رسید مگر غذای جان دهنی همچو میم خواهد بود قرار و صبر به یکباره از دلم بربود قرار ما ز دو زلف چو جیم خواهد بود اگر عنایت او در جهان کند نظری مرا ز دشمن بدگو چه بیم خواهد بود مگر که رحمت او دستگیر ما باشد گنه ز بنده و عفو از کریم خواهد بود اگرچه دور شدی از نظر خیال رخت درون دیده جان مستقیم خواهد بود مرا به روز فراقت که از جهان کم باد سرشک دیده و آهم ندیم خواهد بود جهان ملک خاتون : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۶۵۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/113103