نگار ماه روی سرو قدم چرا گشتی چنین فارغ ز دردم چو دل بردی ز دست ما به دستان چرا غافل شدی از آه سردم اگر درد دلم باور نداری نظر کن بر رخ چون کاه زردم خبر داری ز حال زارم ای جان که رفت از درد هجران خواب و خوردم نبودم در فراقت ای نگارین بجز جانی که در پای تو کردم جهان ملک خاتون : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۹۳۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/113385