بس بگردید و بس بگردد هم چرخ سرگشته و نگردد کم دیده بگشا که آسیای فلک نیست هرگز قرار او یک دم شاد دارد دلی ولیکن از او کس نکردست حاصل الاّ غم نیش او بیشتر ز نوش بود بر دل کس نمی نهد مرهم یک زمان با تو مهربان باشد باز گردد مزاج او در دم چه شکایت کنم ز بی مهریش که فزودست درد بر دردم دم فروشد مرا ز غصّه دور کس نفس چون زند بگو در دم حال من در جهان چو زلف بتان نیک شوریده است و رفته بهم یک زمان غم ز خاطرم نرود کم نکرد از دو چشم بختم نم جهان ملک خاتون : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۰۱۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/113458