با دو چشمت عشق بازی می کنم با دو زلفت سرفرازی می کنم گفته بودم ترک جانبازی کنم چون توانم کرد بازی می کنم روز و شب در بوته ی هجران تو ز آتش دل جان گدازی می کنم در خم محراب ابرویت ز چشم خرقه ی دل را نمازی می کنم هندوی زلف تو گشتم دلبرا گفت آری ترکتازی می کنم در غم عشق تو هر شب تا سحر درد دل را چاره سازی می کنم زاهدا آخر چرا منعم کنی نیست کفری عشق بازی می کنم جهان ملک خاتون : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۰۵۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/113505