صبا برو تو پیامی ز من به یار رسان غم فراق چو دانی به غمگسار رسان سلام و پرسش بی حد به اشتیاق تمام ازین کمینه خاکی بدان نگار رسان تو شرح حال من خسته دل نکو دانی ز روی لطف خدا را بدان دیار رسان قرار نیست چو من در دو زلف سرکش دوست بیا ز نکهت زلفش به بیقرار رسان بگو فراق رسانید جان ما بر لب بیا و منتظری را به انتظار رسان چو جان به لعل لبت تشنه ام نگارینا بیا و تشنه وصلت به چشمه سار رسان اگر نگار شبی حال زار ما پرسد بگو بیا و جهان را به اعتبار رسان جهان ملک خاتون : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۱۲۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/113567