ز جانم تو را بنده در بندگی ز تو یافت جان جهان زندگی ببخشای بر من که بر آستان نهادم سر طاعت و بندگی همه فانی و باقیی چون تو نیست سزاواری تست پایندگی سهی سرو در بوستانهای جان ز نور بقا یافت فرخندگی مه و مهر و پروین همه درسما کنند از کمالت نمایندگی پسندیده کاری نیاید ز من مگر کز تو آید پسندیدگی به فریاد جان من خسته رس ز لطفت به روز فروماندگی اگرچه چو نرگس سرافکنده ام ز نرگس به آید سرافکندگی به سرّ دل شاه مردان که زود مرا جمع کن زین پراکندگی جهان ملک خاتون : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۳۳۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/113782