در باغ بدیدم صنمی سیمین خد کز غایت حسن طعنه بر گل می زد گفتم بگذار تا ببوسم پایت گفتا نتوان ز دست هم صحبت بد جهان ملک خاتون : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۱۰۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/113975