پا بسته ابروت شدم همچو هلال در دیده نشد هنوز آن حسن و جمال تا چند به نوک غمزه خونم ریزی ای دوست که کرد خون ما بر تو حلال جهان ملک خاتون : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۱۸۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/114057