از روی چو خورشید تو مهجور شدم وز باده هجران تو مخمور شدم فریاد دلم رس ای طبیب از سر لطف کز درد فراق دوست رنجور شدم جهان ملک خاتون : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۲۰۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/114082