دایم به خم زلف بتان در بندیم تا چند دل و دیده به ایشان بندیم از دست شب فراقت ای دیده من ما باز سپر به روی آب افکندیم جهان ملک خاتون : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۲۵۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/114128