تا رفته ای از بر من ای فخر کبار یک ذرّه نماند بی توأم صبر و قرار ای مردم دیده خواب تا کی باشد ای جان و جهان دمی سر از خواب برآر جهان ملک خاتون : دیوان اشعار : در مرثیهٔ فرزند دلبند سلطان بخت طاب ثراها : شمارهٔ ۱۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/114249