تا رفته ای از بر من ای فخر کبار
یک ذرّه نماند بی توأم صبر و قرار
ای مردم دیده خواب تا کی باشد
ای جان و جهان دمی سر از خواب برآر
جهان ملک خاتون : دیوان اشعار : در مرثیهٔ فرزند دلبند سلطان بخت طاب ثراها : شمارهٔ ۱۹
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/114249