چون شکوه از جفای تو بنیاد می کنم از گریه چاره دل ناشاد می کنم راهی چو در دل تو ندارم ازین چه سود کز ناله رخنه در دل فولاد می کنم از دیده ام سرشگ چو هوشم زسر رود هر گاه چشم مست ترا یاد می کنم تا باشم از شمار ستمدیدگان طبیب دل را نشان ناوک صیاد می کنم طبیب اصفهانی : دیوان اشعار : غزلیات : غزلیات : شمارهٔ ۱۰۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/114367