نهانی رازهای دوستداران کی می گوید بدشمن دوست، یاران؟ مسلمانان غم تنهائیم کشت خوش آن یاران خوش آن روزگاران ندانستم چرا غافل گذشتند ازین فرخنده منزل آن سواران بمنزل رفتگان را آگهی نیست زحال پابگل افتاده یاران براحت خفتگان را هیچ غم نیست زشبهای غم شب زنده داران سرت گردم چو من نالنده مرغی درین گلشن نیابی از هزاران بدیدار تو محتاج آنچنانم که دهقانان به ابر نوبهاران طبیب این درد در دل از که داری که می باری سرشگ از دیده باران طبیب اصفهانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۲۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/114387