زصید من چه شود گر عنان بگردانی عنان ز صید من ناتوانی بگردانی زگلبنی که برو بلبل آشیان بستی گلش چو ریخت مباد آشیان بگردانی سزد چو رفته ام از خود گر آشیان مرا بگرد باغ تو ای باغبان بگردانی دلم ز وعده وصلت قرار چون گیرد که سست عهدی هر دم زبان بگردانی گمان مبر که بهیچ آستانه ره یابم اگر تو راهم ازین آستان بگردانی طبیب چند نشینی بفکر سود و زیان خوش آنکه روی ز سود و زیان بگردانی طبیب اصفهانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۵۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/114419