صاحبا صدرا! به ذات آنکه کلک قدرتش سنبله گردون و راه کهکشان داند نگاشت گه به داس ماه نو بدرود خوید سنبله گه به راه کهکشان در دانه انجم بکاشت کاشتر و اسب من از دیروز باز از کاه و جو جز که راه کهکشان و سنبله گردون نداشت گر تو از کهدان جمشیدی فرستی اندکی آن بود سهل و شود مر هر دو را ترتیب چاشت مجیرالدین بیلقانی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۲۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/114841