خدایا بر جهانم کام و فرمان روان دادی بمدح و آفرین من زبان خلق بگشادی ز دشمن کین من جستی ز دولت داد من دادی بدان کز من نبیند کس بلا و رنج آزادی بمستی و بهشیاری بخواندن دل مرا دادی منم فریاد از او آن مرادانم تو فریادی همم تدبیر و هم رایست هم مردی و هم رادی همم نامست و هم کامست و هم مستی و استادا ز بختم هست خشنودی ز دولت هستم آزادی الا ای دولتت محکم همیشه هم چنین بادی قطران تبریزی : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۱۳۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/115569