ای میر اگر تو قصد بخان حرم کنی اطراف او برتبت باغ ارم کنی زی دشمنان تمام بدست الم دهی با دوستان حدیث بلطف و کرم کنی هنگام جنگ روی زمین بی عدو کنی هنگام جود گنج روان بی درم کنی برداشتی بتیغ ز روی زمین ستم لیکن ز کف همی بدرم برستم کنی گر روستم نئی چه زیان روزگار را بر دشمنان ستم بتراز روستم کنی بدخواه را نژند بنوک سنان کنی خواهنده را تو شاد بنوک قلم کنی قطران تبریزی : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۱۴۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/115584