بر هرچه که دل نهاده باشیم در مشرکی اوفتاده باشیم گر بر کامی سوار گردیم حالی ز دو خر پیاده باشیم صد عمر اگر به سر باستیم داد نفسی نداده باشیم مستی و غرور سخت کاری است غم نیست که مست باده باشیم زان پیش که سر نماند آن به کین باد ز سر نهاده باشیم هرگه که ز زاد و بوم رستیم بینی که ز مرد زاده باشیم چون سایه در آفتاب روشن در پیش خود ایستاده باشیم آن به که درین قفس چو عطار از هستی خویش ساده باشیم عطار نیشابوری : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۶۱۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/11571