اکنون که نشانهٔ ملامیم وانگشت نمای خاص و عامیم تا کی سر نام و ننگ داریم زیرا که نه مرد ننگ و نامیم در شهر ندا زنیم و گوییم معشوقهٔ خویش را غلامیم هم نام به باد داده هم ننگ واندر طلب نشان و نامیم لیکن شب و روز در خرابات با رود وسرود و نقل و جامیم واجب نبود نگار دیدن زیرا که به کار ناتمامیم دیوانه نه‌ایم حاش‌لله با عقل و هدایت تمامیم نیکوست وصال یار با فال زیرا که درین چنین مقامیم عطار وجود خود برون نه چون دانستی که ناتمامیم عطار نیشابوری : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۶۱۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/11574