چون گشت رخ چمن دل آرای وقت است به عیش کن دلا، رای بفزود جمال باغ، در ده آن انده کاه شادی افزای آراسته شد ز گل در و دشت برخیز و صبوح را بیارای آرایش جان می است و معشوق یکساعت از این دو، برمیاسای خط هوس از میانه بردار گوی طرب از وجود بربای پیش از تو ببین چه آس کشتند در دور سپهر عمر فرسای اثیر اخسیکتی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۷۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/116035