شاها سموم فاقه نهالی من بسوخت آبیم ده ز لطف که پرورده ی توام گر عالمم خراب کند غصه کی بود چون ز آب و خاک نطق بر آورده ی توام در دست چرخ ناکس چون من بسی است لیک زان است غبن من که به کس کرده ی توام اثیر اخسیکتی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۴۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/116102