شاها سموم فاقه نهالی من بسوخت
آبیم ده ز لطف که پرورده ی توام
گر عالمم خراب کند غصه کی بود
چون ز آب و خاک نطق بر آورده ی توام
در دست چرخ ناکس چون من بسی است لیک
زان است غبن من که به کس کرده ی توام
اثیر اخسیکتی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۴۹
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/116102