صلحی رود میان تموز و خزان چنانک تا حشر دور چرخ نگرداندش تباه در جمله خسروی است قزل ارسلان که عقل از وی بدیگری نبرد راه اشتباه کارت کزین دو فرقد و یک آفتاب باد تا نفخ صور رسته ملک جهان سه ماه این بدر خسروانه بماناد تا ابد هم بر سرور جاهت و هم بر سریر جاه اثیر اخسیکتی : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۵۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/116112